Nabożność do Matki Bożej w Portugalii zaczęła się z początkiem powstania państwa w XII wieku. Alfons, założyciel królestwa i pierwszy król Portugalii, oddał swój kraj pod opiekę Maryi przez ślub jaki złożył za zgodą wszystkich swoich wasali i podpisany w katedrze Lamego 28 kwietnia 1142 r. Ta data została uznana jako data chrztu Portugalii, którą nazwano od tego momentu „Świętą Ziemią Maryjną”. Kiedy miasto Santarem zostało odebrane Maurom kilka lat później, Alfons zbudował klasztor, który poświęcił Matce Bożej (Santa Maria de Alcobaça).
Odtąd Maryja stała się Matką chrzestną każdego miasta, które zostało odebrane Maurom.
Wszystkie podboje króla fundatora odbywały się pod auspicjami Maryi i w każdym mieście odebranym Maurom, Dziewica Maryja jest wyniesiona jako Królowa Matka Chrzestna, a ludność buduje tam kościół Jej poświęcony. Takie są najstarsze kościoły Lizbony, między innymi Notre Dame des Martyrs i Notre Dame da Enfermeria. Jednak najstarszym bez wątpienia sanktuarium na wybrzeżu portugalskim, dużo wcześniej niż powstało królestwo jest Notre Dame de Nazaré. Statua przedstawiająca Maryję sięga okresu przejścia Hiszpanów w tym regionie, jeszcze przed inwazją arabską. W Batalha w XIV wieku, król skonstruował na znak uznania i wdzięczności Portugalii, ogromny kościół poświęcony Maryi pod nazwą Notre Dame de Victoire, na pamiątkę zwycięstwa w wielkiej walce przeciwko hiszpańskiemu najeźdźcy, 14 sierpnia 1385 r. Należy również wspomnieć o kościele Santa Maria de Belém, na wybrzeżu portugalskim, ponieważ z tej plaży, po oddaniu się pod opiekę Maryi, wielcy nawigatorzy wyruszali na poszukiwania. Z tego powodu zaczęła być czczona na przeważającej części świata, gdzie nie była jeszcze znana, Marie Etoile de la mer, patronka nawigatorów i misjonarzy ... Nabożność maryjna w Portugalii jest szczególnie zauważalna w czasie pielgrzymek; nazywają je „civios” (świece), ponieważ z każdej parafii grupa pielgrzymów co roku ofiarowuje świecę na ołtarzu Matki Boskiej. Pielgrzymka do Vierge du Cap, na przylądku Espichel jest najstarszym „civios” portugalskim, ale istnieje wiele innych w całej prowincji kraju. Inna osobliwość: w Portugalii wszystkie katedry są poświęcone Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny jak również 1/3 kościołów parafialnych. Pochodzi to z faktu, że większość ważnych narodowych dat historycznych, zbiegały się ze świętem Wniebowzięcia jak również ze świętem Siedmiu Boleści N.M.P. i recytowaniem Różańca Św. Stały się one drogie w nabożności portugalczyków. Miłość do Matki Boskiej w Portugalii jest tak wielka, że często wielu rodziców wybiera swoim dzieciom Maryję jako Matkę chrzestną.25 marca 1646 roku, Matka Boska Niepokalanie Poczęta została oficjalnie nazwana Protektorką Portugalii
25 marca 1646 roku dekretem królewskim, zatwierdzającym decyzję w Cortès, Matka Boska Niepokalanie Poczęta została oficjalnie mianowana Protektorką Portugalii, w podziękowaniu za odzyskaną niepodległość dla narodu, w oktawie 8 grudnia 1640 roku. Od tego czasu, wszystkie wielkie instytucje portugalskie włącznie z uniwersytetami, zdecydowały bronić doktryny Niepokalanie Poczętej ... dwa wieki przed oficjalnym proklamowaniem tej doktryny przez Kościół, w 1854 roku ! Aktualnie, sanktuarium Notre Dame de Fatima jest najbardziej znanym i uczęszczanym centrum maryjnym kraju i o sławie światowej. Istotą orędzia fatimskiego są trzy prośby, które Matka Boża wyjawiła: nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca, aby ratować grzeszników przed karą wiecznego potępienia; poświęcenie się Jej Niepokalanemu Sercu dla nawrócenia Rosji i o pokój na świecie; komunię zadośćuczyniającą w pierwsze soboty miesiąca. Wydarzenia fatimskie nadały zresztą nowy zapał maryjny, który podniósł duchowo cały kraj ! Wszyscy ojcowie duchowi kraju uznają, że dzięki nadzwyczajnej i cudownej protekcji Maryi oraz głębokiej nabożności maryjnej swoich dzieci w Portugalii, naród pozostał poza ostatnią wojną światową, która spowodowała takie spustoszenie w całej reszcie chrześcijańskiej Europy !Pius XII stwierdził, że opieka Matki Bożej z Fatimy ochroniła Portugalię od II wojny światowej
W ten sposób Pius XII, podczas koronacji statuy Matki Bożej z Fatimy w 1946r. mógł potwierdzić: „Najstraszniejsza wojna, która nigdy przedtem nie zdewastowała tak świata, jak podczas tych długich czterech lat, krążyła wokół waszych granic i nigdy ich nie przekroczyła. Bądźcie wdzięczni przede wszystkim Matce Bożej, która z wysokości swego miłosiernego tronu, [...] jakim jest Fatima, w centrum waszego kraju, czuwała nad wami i nad waszym rządem ...” Podczas świąt koronacji Matki Bożej w Fatimie, Jej statua peregrynowała 32 dni po wszystkich parafiach kraju i tłumy ludzi wiwatowały na Jej cześć, wszędzie gdzie przejeżdżała; „Mówiono, że cały kraj stał się ogromną katedrą bez murów, limitujących audytorium. Dosłownie, miasta i wsie wyludniły się i z tym samym porywem, szły tam, gdzie przejeżdżała figura Maryi” – napisał w swoim dzienniku ks. José de Oliveira Dias. Dodał też, że: „Na ogół w merostwach Maryja znajdowała gościnność na noce, gdzie odbywały się czuwania eucharystyczne, podczas których bardzo często nawet władze cywilne poświęcały uroczyście ich gminę Niepokalanemu Sercu Maryi.Z Fatimy na cały świat
Po tym wszystkim Łucja, najstarsza z „widzących” z Fatimy, miała ideę aby Matka Boża peregrynowała po całym świecie i od 1947 roku, ta światowa pielgrzymka ruszyła najpierw w całej Europie, ale również na wszystkich kontynentach świata. Niezliczona ilość parafii przyjęła Niepokalaną Dziewicę z Fatimy !