Teksty referencyjne rόżnych tradycji

Wielkimi Tradycjami chrześcijańskimi są: Kościόł katolicki, Kościόł prawosławny i liczne wspόlnoty chrześcijańskie wywodzące się z Reformy protestanckiej, zjednoczone pod wspόlnym tytułem « Protestantyzm », albo « Kościόł reformowany ». Te trzy tradycje mają oczywiście wspόlną referencję, dotyczącą Dziewicy Maryi, tę samą Biblię, jako jedyne źrόdło prawdy objawionej.

O ile Protestantyzm o nazwie « sola Scriptura » Lutra, uznaje jako referencję samą Biblię, o tyle Katolicy i Prawosławni mają wspόlne referencje w siedmiu pierwszych Soborach ekumenicznych, aż do Soboru Nicejskiego, w 787 r. (tzn. we wszystkich soborach, ktόre były przed wielką Schizmą prawosławną, w 1054 r.), jak rόwnież w traktatach i komentarzach maryjnych Ojcόw, w pierwszych wiekach Kościoła. Jeżeli nawet Kościόł prawosławny posiada niewiele traktatόw teologicznych, to zasadniczo kieruje się refleksjami teologicznymi ze swej liturgii. Ich kult maryjny jest bogaty, gdyż tradycja obfituje w liczne modlitwy do Maryi, ktόre stały się tekstami referencyjnymi. Można nawet powiedzieć, że poza Biblią, Ojcami Kościoła i pierwszymi soborami ekumenicznymi, to właśnie głόwnie z tradycji liturgicznej, Prawosławie czerpie swoje teksty maryjne.

Kościόł katolicki natomiast, poza Biblią, Patrystyką, świadectwami świętych i całej żyjącej tradycji Kościoła, opiera swόj autorytet maryjny na licznych Encyklikach i innych dokumentach pontyfikalnych i czerpie z wielkich soborόw ekumenicznych (było ich 21, włącznie z Soborem Watykańskim II). W ten sposόb przy pomocy tekstόw referencyjnych, zaczerpniętych ze skarbca mającego dwa tysiące lat i z dokumentόw żywej Tradycji, Kościόł katolicki ogłosił w szczegόlności cztery dogmaty na temat Matki Chrystusa :

dogmat przyznający Maryi tytuł : Matki Boga – Theotokos, został ogłoszony przez Sobόr Efeski, w 431 r. (wspόlnie z Prawosławiem) ;

dogmat « dziewictwa po porodzie » Maryi, potwierdzony w wyniku postanowień III Soboru Konstantynopolitańskiego, w r. 681 (wspόlnie z Prawosławiem);

dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, zdefiniowany przez Piusa IX, 8 grudnia 1854 r. i potwierdzony przez Świętą Maryję zawsze Dziewicę w Lourdes, w 1858 r.

dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny do niebieskiej chwały z ciałem i duszą, ogłoszony przez Piusa XII, w 1950 r.

________________

Ekipa MDN