Nie trzeba myśleć, że objawienia maryjne są wyjątkowo rzadkie : Maryja jest matką bardzo bliską swoich dzieci, którą dał nam Chrystus i Ona naprawdę zajmuje się każdym z nas, nawet wtedy gdy nam się nie objawia. Często zadajemy sobie pytanie, dlaczego Bóg wysyła prawie zawsze Matkę Bożą i bardzo rzadko innych świętych … Słyszy się również niesłuszny zarzut, że Bóg jest przesadnie skupiony na Maryi (mariolatria). Wytłumaczenie tego pytania należy szukać w niezastąpionej, wyjątkowej i cudownej roli jaką Pan Bóg powierzył swojej Matce w ekonomii zbawienia. Maryja jest Tą, którą dał nam Chrystus i Ona jest również Tą, która nas prowadzi do Niego ! Ona wypełnia tę rolę bardzo aktywnie, szczególnie poprzez swe objawienia : eksperci 42-go Tygodnia Maryjnego w Saragosie w 1986 r., naliczyli co najmniej 21000 objawień maryjnych od roku 1000, nawet jeżeli Kościół oficjalnie uwierzytelnił tylko niewiele.
Na przestrzeni tylko XX-go wieku, naliczono prawie 400 ukazań maryjnych (rzekomych), i 200 w okresie od 1944r. – 1993 r.
Większości z nich towarzyszą znaki i zadziwiające cuda, które są jakby podpisem Boga na znak, że dzieła te są autentyczne. W 7-u z nich, biskup miejscowy uznał oficjalnie, nadprzyrodzony charakter tych faktów : ● Fatima (1917 – Portugalia), ● Beauraing (1932 – Belgia), ● Banneux (1933 – Belgia), ● Akita (1973 – Japonia), ● Syracuse (1953 – Włochy), ● Betania (1976 – Wenezuela), ● Kibeho (1981 – Rwanda). Do których trzeba dodać : ● Zeitoun (1968 – Egipt), ● Shoubra (1983 – Egipt), które są uznane za autentyczne przez Kościół koptyjski. W 17-tu przypadkach, biskup miejscowy, niezależnie od oceny dotyczącej charakteru nadprzyrodzonego tych faktów – zezwolił na odprawianie kultu w miejscach objawień. 79 przypadków zostało zakwalifikowanych negatywnie lub nie otrzymało jeszcze oceny, ale w większości ukazań, Kościół nie przejawia potrzeby wypowiadania się szybko i oficjalnie, jeżeli modlitwy i kult, które się rozwijają wokół tych ewenementów, pozostają praktykami wiary świętej. Zasadniczą sprawą jest w efekcie opieka pastoralna, która towarzyszy objawieniom, pozwalająca rozwinąć się w pełni ziarnom zasianym przez Matkę Bożą, aby ziarno to nie pozostało pomieszane z plewami, dla wydania takich owoców, jakie Niebo oczekuje poprzez Jej inerwencję …