Maryja obecna w całej historii Zbawienia

Maryja występuje w trzech fazach historii Zbawienia: w czasie, ktόry poprzedza przyjście Chrystusa, podczas Jego życia na ziemi i w okresie po Chrystusie.

Istnienie Maryi jest przede wszystkim ostatnim etapem Starego Testamentu

W Niej wypełnia się przygotowawczy proces, ktόry już dojrzał w Izraelu. Maryja jest prawdziwą eschatologiczną Cόrą Syjonu, doskonałą figurą wybranego narodu, jak ukazują nam relacje Zwiastowania Św. Łukasza (2, 28-30) i teksty księgi Sofoniasza (3, 14-17). Ciało mistyczne, ktόre się przejawia w widzialnym Kościele powszechnym jest już obecne w sposόb ukryty w dwόch członkach: w Chrystusie i w Jego Matce. Bόg zechciał aby łączność duchowa między nim a odkupionymi ludźmi realizowała się w wierze (Łk 1, 45), w miłości, w posłuszeństwie i pokorze, w dialogu i w zrozumieniu (Łk 1, 34). Bόg realizuje na początku swoje dzieło w sposόb wzorowy i jeszcze ograniczony, co pόźniej zostanie powszechnie potwierdzone.

Ewangelie dzieciństwa opisują rόwnież częste więzi między Maryją i Kościołem:

kiedy Maryja wielbi Pana (Łk 1, 46-47), Jej modlitwa jest uniwersalna i stanie się modlitwą Kościoła. Prawie wszyscy egzegeci są zdania, że Magnificat był już modlitwą pierwszej wspόlnoty chrześcijańskiej. Adoracja Mędrcόw anonsuje nawrόcenie narodόw, ich wejście do Kościoła. Mateusz precyzuje, że Mędrcy znaleźli w sposόb nierozłączny Maryję i w tym samym czasie Dziecię (Mt 2, 11). Łukasz podkreśla, że Maryja łączy i rozważa ewenementy, pogłębia ich sens i przybliża je do swego serca (Łk , 19). W mentalności starożydowskiej praca nad pamięcią jest źrόdłem dynamizmu i życia (w języku hebrajskim słowo pamięć oznacza misterium płodności człowieka). Takie działanie Maryi jest bardzo ważne dla życia Kościoła... Spotykamy Maryję w Kanie Galilejskiej, gdzie Ona zwraca się do Jezusa, wstawiając się za ludźmi i gdzie Ona rόwnież im przypomina o posłuszeństwie w wierze Chrystusowej (J 2 ). Następnie Maryja jest zewnętrznie oddzielona od Jezusa, ktόry zgromadził wokόł siebie Dwunastu Apostołόw, będących początkiem hierarchii w Kościele.

Maryja antycypuje macierzyństwo Kościoła

W tym stanie separacji zewnętrznej Maryja antycypuje to co Kościόł będzie przeżywał po zmartwychwstaniu Chrystusa, pogłębiając łączność duchową ze swoim Synem, ktόry ofiarowuje się mistycznie w wierze, a już nie poprzez zmysły. Pod Krzyżem, śmierć Chrystusa przebija Jej serce. Jest to rόwnież godzina w ktόrej Maryja zostaje matką ucznia Jezusa (J 19, 25-26). Jako Cόra Syjonu Ona połączyła nowy lud (Iz 66, 7), tak jak Ewa po śmierci Abla poczęła następnego syna (Rdz 4, 25). Ona antycypuje w ten sposόb macierzyństwo Kościoła, w ktόrym inni synowie są poczęci z wody w Duchu Świętym (J 19, 30-34). [ Krew wskazuje na rzeczywistość ofiary Baranka (J 1, 29) a woda na płodność duchową (J 4, 10)]. Maryja jest rόwnież dyskretnie obecna wśrόd apostołόw na wieczerniku i kiedy to Duch Święty na nich zstąpił, tak samo jak zstąpił na Nią w czasie Zwiastowania. W ten sam sposόb jak Duch Święty prowadził Maryję poprzez gόry i doliny Judei aby niosła Syna Bożego do swego prekursora (Łk 1, 35-39), tak samo prowadzi on Kościόł, aby Ona dawała Pana aż po krańce ziemi (Dz 1, 8). Pełna łask i świętości, Maryja wzbogaca duchowo Ciało mistyczne i wspόłdziała z nadzwyczajnym skutkiem w ewangelizacji. Ostatecznie, pewnego dnia, nie odnotowanego przez historię, Maryja połączyła się na zawsze z Chrystusem zmartwychwstałym. Stała się znakiem na niebie, antycypuje Kościόł w jego gloryfikacji, kiedy już Bόg będzie w nas wszystkich. Nie można zmieścić w jednej formule związku Maryi z Kościołem: w osobie Maryi, w Jej postawie posłuszeństwa w wierze, Izrael stał się Kościołem Pańskim. Maryja poprzedziła Kościόł. Maryja zawiera cały Kościόł tak jak ziarno mieści całą roślinę. Podczas zesłania Ducha Świętego, Maryja jest jedną ze 120 (Dz 1,12-15), jedną z 3000 (Dz 1, 12-15), Ona jest członkiem Kościoła w ktόrym wynurza się zasadnicza rola apostołόw. Kościόł ministerialny jest w duchowej łączności z Chrystusem, on Jego reprezentuje, działa w Jego imieniu tak długo jak będzie istniał świat ziemski; komunia duchowa między Maryją i Kościołem, komunia absolutnie teologiczna, nigdy się nie skończy.

(Ten tekst jest skrόtem i tłumaczeniem przez Françoise Breynaert artykułu ks. R.Laurentin “Maria come prototipo e modello della chiesa”, Mysterius Salutis, tom 8 Queriniana 1975,
str. 390-415).