Tak Maryi zmieniło historię wszechświata

W układzie natury, miesiąc marzec jest tym w którym zakwitają pierwsze wiosenne kwiaty, a w kategorii łaski, miesiąc marzec jest również tym w którym zakwitają dwa piękne święta. Pierwsze 19-go, celebruje nieprzeciętną postać św. Józefa, drugie 25-go, czci znakomitość wyjątkową : Maryję w wydarzeniu nadzwyczajnym, w Zwiastowaniu.

Zwiastowanie – niezwykłe wydarzenie

Ponieważ to wydarzenie zmieniło historię i odwróciło bieg rzeczy, dlatego jest naturalnie niezbędnym abyśmy znaleźli czas na rozważanie jego znaczenia oraz na docenianie jego konsekwencji. Od momentu tej zapowiedzi zrobionej Maryi, weszliśmy naprawdę w nową erę : « Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, ...» (Ga 4, 4) Zdarza mi się często myśleć o tym wydarzeniu w historii, w której rozgrywało się przeznaczenie świata w świadomości tej niewiasty nazywającej się Maryja. W tym decydującym momencie Maryja decydowała o losie ludzkości. To z pewnością dlatego tak bardzo lubię statuę z kaplicy na Rue du Bac w Paryżu, która Ją reprezentuje, trzymając kulę ziemską w swoich rękach, to znaczy całą ludzkość, nie wyłączając nas. Suwerennie wolna, co odpowiedziała Maryja ? Jej odpowiedź była prosta i precyzyjna : 

„ Fiat ! Tak, zgadzam się”.

Od tego momentu na świat spłynęło prawdziwe morze łask :

Dzięki « tak » Maryi, mógł się narodzić Zbawiciel.

Dzięki « tak » Maryi, mogła być głoszona Ewangelia.

Dzięki « tak » Maryi, śmierć została pokonana.

Dzięki « tak » Maryi, nadzieja została zwrócona światu.

Nie trzeba szukać gdzie indziej uzasadnienia naszej ogromnej wdzięczności. Stąd te tytuły dane Maryi : Powód naszej radości, Brama Nieba, Gwiazda Zaranna, ... Doprawdy to święto Zmartwychwstania pozostaje prawdziwą wiosną dla świata. Kościół zresztą bardzo dobrze zrozumiał, przypominając nam tę prawdę rano, w południe i wieczorem, w tej pięknej modlitwie jaką jest Anioł Pański, który wyraża i urzeczywistnia tę łaskę Zbawienia. Modlitwa Anioł Pański przypomina nam codziennie, że Bóg w pełni zszedł na ziemię i że od tego momentu czas ziemski jest przepełniony Jego obecnością : „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Poprzez te słowa jesteśmy zachęcani do otwarcia się na Jego obecność, do poświęcenia Jemu wszystkich godzin dnia i nocy, te które są pełne blasku, jak i te nad którymi zapanowała ciemność, nasze godziny w doskonałości i nasze godziny w upadku, godziny radosne i godziny w zmartwieniu, « teraz i w godzinę śmierci naszej ».

« Nie bój się kochać za bardzo Najświętszą Pannę ...»

Medytując to misterium św. Teresa, karmelitanka z Lisieux, w dzień celebrowania święta Zmartwychwstania (Ms 4,68 v°), napisała na końcu swojego życia: « O Matko najukochańsza, pomimo mojej małości, tak jak Ty posiadam w sobie Wszechmocnego, ale nie boję się, widząc moją słabość : skarb matki należy do dziecka » (PN 54). Odczytując ostatnio jej korespondencję, trafiłem na tekst, który może być tajemniczo zaadresowany do czytelnika tych linii :

« Nie bój się za bardzo kochać Najświętszą Pannę, ty nie jesteś w stanie Ją kochać wystarczająco i Jezus będzie szczęśliwy, gdyż Najświętsza Panna jest Jego Matką » (LT 92).

________________

Père R. Zambelli