Jan Paweł II przed śmiercią zostawił swe orędzie Kościołowi i całemu światu. Oto słowa, które przygotował i chciał sam wygłosić w południe niedzieli 3 kwietnia 2005 r., w czasie audiencji, po modlitwie Regina Caeli, w święto Bożego Miłosierdzia, które sam ustanowił. To pośmiertne orędzie było przeczytane na pl. Św. Piotra przed modlitwą Regina Caeli, w niedzielę 3 kwietnia 2005 r. przez biskupa Leonardo Sandri, zastępcę sekretarza stanu, po zakończeniu mszy świętej celebrowanej przez kardynała Angelo Sodano, sekretarza stanu wobec 150.000 osób. Oto orędzie papieża: „Radosne alleluja Wielkanocne rozbrzmiewa jeszcze dzisiaj. Ewangelia dzisiejsza wg św. Jana podkreśla, że zmartwychwstały Chrystus tego samego dnia wieczorem ukazał się apostołom i pokazał im swoje ręce oraz swój bok (J 20, 20), to znaczy dowody bolesnej męki, odciśnięte w niezatarty sposób na Jego ciele, nawet po zmartwychwstaniu. Jego chwalebne rany, które dotykał niewierny Tomasz 8 dni później, ukazują miłosierdzie Boga, który tak bardzo umiłował świat, że dał mu swego Syna (J 3, 16). To misterium miłości jest w centrum dzisiejszej liturgii w tę szczęśliwą niedzielę, poświęconą nabożeństwu do miłosierdzia Bożego ! Ludzkości, która niekiedy wydaje się zagubiona i opanowana żądzą zła, egoizmu i strachu, Pan zmartwychwstały ofiarowuje dar swojej miłości, która przebacza, doprowadza do pojednania i otwiera duszę na nadzieję. To jest miłość, która nawraca serca i daje pokój. Jak bardzo świat potrzebuje zrozumienia i przyjęcia Bożego miłosierdzia !
'Miej miłosierdzie dla nas i dla całego świata'
Panie, który przez Twą śmierć i Zmartwychwstanie okazujesz miłość Ojca, wierzymy w Ciebie i z ufnością powtarzamy dzisiaj: „Jezu, ufam Tobie, miej miłosierdzie dla nas i dla całego świata". Liturgiczna uroczystość Zwiastowania, którą będziemy jutro świętować, skłania nas do kontemplacji oczyma Maryi, przeogromnej tajemnicy tej miłosiernej miłości, która wytryska z serca Chrystusa. Obyśmy mogli, wspomagani przez Maryję, zrozumieć prawdziwy sens radości paschalnej, która opiera się na tej pewności: Ten, którego Dziewica nosiła w swym łonie, który cierpiał i umarł za nas, naprawdę zmartwychwstał. Alleluja !"Jan Paweł II