Wniebowzięcie Maryi

Chrześcijaństwo, już od pierwszych wieków swej historii, wierzyło we Wniebowzięcie Maryi Dziewicy. Tradycja oficjalnego święta Wniebowzięcia, sięga prawdopodobnie już VI wieku.

Jak pisze francuski biskup, Michel Dubost w swej książce "Marie" (wyd. Mame, Paryż 2002): "Święto Wniebowzięcia wzięło swój początek w Jerozolimie, ale trudno ustalić w jakim czasie. Narodziny tego święta, związane są być może z konsekracją Kościoła, poświęconego Maryi w Kathisma (miejscowość, gdzie zatrzymała się Dziewica Maryja), przez biskupa Juvénal (422-458). Bardziej prawdopodobnym jest jednak, że narodziny tego święta związane są z konsekracją kościoła w Gethsemani, blisko Jerozolimy, już w VI wieku. Jakkolwiek by to było, święto zostało rozszerzone na całe Imperium, przez cesarza Maurycego (582-602) pod nazwą Zaśnięcia Dziewicy Maryi. Było ono obchodzone zawsze 15 sierpnia. Rok liturgiczny Kościoła Wschodniego zaczyna się 1 września. Naprawdę zaczyna się on w dniu Narodzenia Maryi, a kończy się z dniem Jej wejścia do chwały wiecznej, 15 sierpnia. Dopiero w połowie XX wieku, święto Wniebowzięcia Dziewicy Maryi, będzie ogłoszone jako "dogmat Kościoła", przez papieża Piusa XII, w 1950 r. "Wreszcie Dziewica Niepokalana, ochroniona przez Boga od zmazy grzechu pierworodnego, po dokonaniu swego ziemskiego życia, została podniesiona z ciałem i duszą, do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana, jako Królowa świata tak, aby być jakoby całkowicie upodobnioną do swego Syna, Pana panów, zwycięzcy grzechu i śmierci" (Watykan II, Lumen gentium 59). Wniebowzięcie Świętej Dziewicy, jest szczególnym udziałem w Zmartwychstaniu Jej Syna i antycypacją zmartwychwstania innych chrześcijan.

---

Ekipa MDN