Święty Jan od Krzyża (1542 – 1591)

Jan de Yepes urodził się w 1542 roku w Fontiveros, w pobliżu Salamanki i Avili. Jego ojciec pochodzący ze starej rodziny z Toledo, popełnił mezalians, żeniąc się z piękną Katarzyną Alvarez, został odsunięty od swej rodziny i musiał pracować jako handlarz jedwabiem. Po śmierci ojca (1544), Katarzyna z dwόjką dzieci zamieszkała w Arevala, gdzie Jan zostaje najpierw uczniem cieśli, potem krawca, rzeźbiarzem i malarzem. Około roku 1554, rodzina instaluje się w Madina del Campo, gdzie Jan uczęszcza do szkoły, prowadzonej przez zakonnice. Następnie w tym samym czasie, kiedy pracuje jako pielęgniarz w szpitalu, studiuje u Jezuitόw gramatykę i filozofię. Potem jest przyjęty jako brat Maryi Dziewicy do klasztoru Świętej Anny w Medina i przyjmuje imię : Jan od Św. Mateusza.

Reformator zakonu Karmel

Kontynuuje studia filozoficzne i teologiczne w Salamance, gdzie przyjął w 1568 roku święcenia kapłańskie. Ogromne wrażenie zrobiła na nim Teresa z Avili, spotkana w 1567 roku i z jej pomocą pracował nad przywrόceniem prymitywnej reguły karmelickiej. W listopadzie 1568 roku, stał się Janem od Krzyża i otrzymał pozwolenie aby żyć z dwoma braćmi w Duruelo, zgodnie ze starymi praktykami ascetycznymi. W latach 1571-1572, był rektorem kolegium karmelitόw bosych w Alcade de Henares, a następnie do 1577, był spowiednikiem karmelitanek w Avili, w klasztorze, w ktόrym przeoryszą była święta Teresa. Na generalnej radzie duchownych karmelitόw w Plaisance w 1575 roku, prymitywna klauzula została surowo oceniona, jako bunt i nieposłuszeństwo. W nocy z 3 na 4 grudnia 1577 roku, Jan od Krzyża, został na rozkaz wizytatora generalnego porwany, przewieziony do Toledo i tam uwięziony. Po dziewięciu miesiącach spędzonych w strasznych warunkach, Matka Boża pomogła mu uciec, kilka dni po 15 sierpnia 1578 roku. W 1579, tworzy kolegium karmelitόw w Baezie, gdzie pełni funkcję rektora. W 1582, zostaje wybrany przeorem w Granadzie i pracuje tam między innymi, przy konstrukcji akweduktu i klasztoru ; od 1588 jest przeorem w Segowii, ale naraził się tam na gniew wikariusza generalnego zakonu i w 1591 roku został skazany na wygnanie do Andaluzji i po ciężkiej chorobie i cierpieniach zmarł w Ubedzie, 13 grudnia 1591 roku. W 1675, został beatyfikowany, a w 1726, kanonizowany.

Ten, ktόrego nazywa się « Doktorem mistycznym », wprowadza nas w najbardziej wzniosłe wejrzenie w misterium maryjne

Doktryna maryjna, ktόra zaznacza się w dziełach Świętego Jana od Krzyża, dotyka geniusza Doktora Mistycznego. On nas wprowadza w najbardziej wzniosłe wejrzenie w Jej misterium. Jego obszerne traktaty o życiu mistycznym, uchodzą za arcydzieła literatury hiszpańskiej, mające najwyższy autorytet.

(1) « Synteza myśli maryjnej u św. Jana od Krzyża »