Marie de Nazareth
Do Jezusa przez Maryję
Założyciel Towarzystwa Jezusowego, święty Ignacy urodził się w rodzinie arystokratycznej w zamku Loyola, w Hiszpanii. Był najpierw paziem na dworze krόla Ferdynanda V, następnie wybrał karierę wojskową. Zaniedbywał się całkowicie jako chrześcijanin, kierując się pychą ; pociągały go wyłącznie przyjemności.
Z tego rycerza wiodącego światowe życie, Pan Bόg uczynił jednego z pierwszych rycerzy chrześcijańskich wszystkich czasόw
W 1521 roku, podczas oblężenia Pampeluny, kula armatnia rozerwała prawą nogę młodego oficera, ktόry już po paru dniach otrzymał ostatnie namaszczenia. Następnie zapadł w sen, w ktόrym zobaczył świętego Piotra, jak ten poprzez dotyk jego rany, uratował go od śmierci. Po obudzeniu znalazł się poza niebezpieczeństwem, chociaż unieruchomiony i skazany na długą bezczynność. Przeczytał wόwczas życie Jezusa-Chrystusa i biografie rόżnych świętych. Na początku czytał bez większej uwagi, pόźniej z coraz większą emocją. Zaczęła się w nim gwałtowna walka, ale w końcu poddał się i łaska zwyciężyła. Jak bywa często u ludzi tej klasy, ktόrzy nie robią nic do połowy, postanowił, że stanie się wielkim świętym, jeszcze tego samego dnia. Zaczął umartwiać swoje ciało z wielkim rygorem, budził się każdej nocy, aby opłakiwać swoje grzechy. Jednej nocy poświęcił się Jezusowi-Chrystusowi za pośrednictwem Świętej Dziewicy – ucieczce grzesznikόw i przysiągł Jej dozgonną wierność.Objawienie Maryi, potwierdzające jego nawrόcenie
Jednej nocy Maryja objawiła się jemu, otoczona światłem, trzymająca w swoich ramionach Dzieciątko Jezus. Wkrόtce odbył generalną spowiedź i w sposόb jak to czynili rycerze tej epoki, zawiesił swόj miecz na ołtarzu Najświętszej Maryi Panny, na Montserrat. Następnie całkowicie wycofał się z dotychczasowego życia i pojechał na rok do Manresy, gdzie wiόdł życie surowe i ascetyczne, na wzόr sławnych anachoretόw, żyjąc z jałmużny, poszcząc o chlebie i wodzie, nosząc włosiennicę i przez 6-7 godzin dziennie, modlił się klęcząc. Demon usiłował go do tego wszystkiego zniechęcić rόżnymi sposobami, lecz bezskutecznie. W tej samotności doznał wielu głębokich przeżyć duchowych, ktόre wykorzystał pόźniej w « Ćwiczeniach duchowych », w jednej z najciekawszych książek, ktόre zostały napisane ręką ludzką. Zmuszony do rezygnacji z zamiaru pozostania w Ziemi Świętej na stałe, postanowił rozpocząć studia, w celu niesienia pomocy duszom. Studiował przez 11 lat. W 1537 roku przyjął święcenia kapłańskie. W roku 1540 ukonstytuowało się ostatecznie dzieło jego życia – Towarzystwo Jezusowe, ktόre można nazwać rycerstwem Chrystusowym i bulwarem chrześcijaństwa. Ta fundacja jest wielką chlubą, niewątpliwie jedną z największych dzieł w Kościele katolickim ; nauki świeckie i nauki święte, nauczanie, apostolstwo, nic nie może być obce Towarzystwu Jezusowemu : « Ad majorem Dei gloriam ! » - Na największą chwałę Boga !
(« Życie Świętych na każdy dzień roku », Tours, Wyd. Mame 1950)