Święta Rodzina modliła się w synagodze albo w świątyni, wspόlnie ze swoimi wspόłwyznawcami i zachowywała obrządek judaizmu (obrzezanie, ofiarowanie w świątyni i inne święta religijne), przestrzegający ściśle rytm modlitwy w religii hebrajskiej. Modliła się też codziennie w rodzinie, ale rόwnież indywidualnie w samotności. Co więcej, Maryja, Jezus i Jόzef praktykowali stale modlitwę wewnętrzną. Można powiedzieć, że w ich rodzinnym domu panowało skupienie nieustannej modlitwy (« Zawsze należy się modlić i nigdy nie ustawać « Łk 18,1).
Nowy sposόb utrzymywania kontaktu z Bogiem
Tak jak modliła się Święta Rodzina, objawia nam nowy sposόb utrzymywania kontaktu z Bogiem, polegający na intymności, tymi cechami, ktόre charakteryzują duchowość, a będącymi atrybutami miłości … Jak wszyscy w Izraelu, Maryja oczekiwała z całym sercem i z całą duszą na przyjście Mesjasza. Z pewnością ofiarowała Bogu swoje życie i swoje dziewictwo, aby to Dzieciątko przyszło na świat. Dla podtrzymania w pamięci ewenementόw zbawienia, Ona odbywała pielgrzymkę do świątyni w Jerozolimie, trzy razy do roku. Podczas gdy kalendarz świąt w I w. wymagał, aby pielgrzymkę odbywali wyłącznie mężczyźni, to praktyka tego pielgrzymowania stała się dla wielu sprawą rodzinną.
Świątynia powoli akceptuje obecność kobiety
Społeczeństwo patriarchalne zaczęło się po trochu otwierać na mentalność, ktόra bardziej respektuje kobietę, pod wpływem społeczeństwa rzymskiego. Świątynia była głόwnie instytucją męską ; tylko mężczyzna mόgł być kapłanem, tylko zwierzęta samce mogły być ofiarowane. Ponieważ w epoce drugiej Świątyni, wiele rodzin miało zwyczaj brać udział w pielgrzymkach, pozwolono wreszcie rόwnież kobietom na składanie ofiary z okazji Paschy (najwcześniejsze obchody chrześcijańskiej Wielkanocy, rozwinęły się z rytuału żydowskiej Paschy). Co więcej, obecność kobiet zmusiła kapłanόw do wprowadzenia specjalnej ceremonii na Święto Namiotόw : wieczorna iluminacja dziedzińca przeznaczonego dla kobiet. Jednakże podczas obchodόw, kobiety i mężczyźni byli od siebie odseparowani. W czasie Pięćdziesiątnicy (pόźniej Zielone Święta) akceptowano, że kobiety przynosiły pierwsze owoce, gdyż pierwszymi, ktόrzy mieli przywilej z nich korzystać byli kapłani. Rabin Gamaliel zdecydował nawet na dodanie specjalnego błogosławieństwa, kiedy pojawiła się w świątyni piękna niewiasta : « Błogosławiony niech będzie stwόrca piękności ».
Dom rodzinny, prawdziwe miejsce modlitwy żydowskiej
Jerozolima była centrum modlitwy trzy razy do roku, ale prawdziwym miejscem modlitwy żydowskiej był dom rodzinny. Dom Świętej Rodziny z Nazaretu, na łonie życia religijnego Izraela, był już nie tylko pierwszym kościołem rodzinnym, ale całkiem po prostu pierwszym Kościołem ...