Historia narodu Izraela, to znaczy historia Hebrajczykόw, jest bardziej znana niż ludu żydowskiego, małego co do ilości (ok.10 milionόw Żydόw na świecie na początku trzeciego tysiąclecia), a jednocześnie wielkiego przez swόj nieustanny wpływ na kurs historii powszechnej. Ten narόd wywodzi się od Abrahama, Izaaka i Jakuba, jak mόwi Biblia w księgach Pierwszego Przymierza (nazwanego Starym Testamentem przez chrześcijan). To tam narodził się Jezus-Chrystus, potomek krόla Dawida, ktόrego niepokalane poczęcie było zapowiedziane przez Archanioła Gabriela Maryi, młodej dziewczynie hebrajskiej (1) z Nazaretu w Galilei. Historyczne istnienie Jezusa-Chrystusa jest rόwnież opisane przez niektόrych historykόw cesarstwa rzymskiego tej epoki (żyd Jόzef Flavius, rzymianin Suétone oraz inni) i przez historykόw cesarstwa perskiego.
____________________
(1) W czasach Jezusa, rozrόżnia się Judejczykόw (albo Żydόw), mieszkańcόw regionu Jerozolimy, nazwanej Judea i Hebrajczykόw, mieszkańcόw innych regionόw Palestyny, szczegόlnie Galilei. Maryja, galilejka jest więc hebrajką.
Dopiero pόźniej nazwa « Żydzi » została rozszerzona na wszystkich Hebrajczykόw Palestyny.
To dlatego, kiedy św. Paweł pisał swόj list do chrześcijan Palestyny (i diaspory), zatytułował “List do Hebrajczykόw”.